راه بی‌بازگشت چین

«راه بی‌بازگشت چین» عنوان سرمقاله امروز روزنامه فرهیختگان به قلم مازیار آقازاده است که در آن می خوانید: کنگره یک هفته‌ای حزب کمونیست چین روز گذشته با انتخاب اعضای جدید کمیته مرکزی این حزب به‌کار خود پایان داد.

کنگره اخیر حزب کمونیست همه نگاه‌ها را به خود جلب کرده بود چه آنکه در این کمیته قرار بود رهبر جدید حزب انتخاب و در ماه مارس سال آینده میلادی جانشین احتمالی هو جین تائو، رئیس‌جمهوری فعلی چین شود. شی جین پینگ، معاون رئیس‌جمهوری چین روز گذشته به عنوان رهبر جدید حزب معرفی شد و قرار است از چهارماه دیگر سکان هدایت دومین اقتصاد بزرگ جهان و بزرگ‌ترین تولید‌کننده و صادر‌کننده کالا در جهان را به دست گیرد.

از این جهت علایق و دیدگاه‌های شخصی جین پینگ مهم به نظر می‌رسد به‌ویژه آنکه بنا بر عقیده بسیاری از ناظران، جین پینگ دیدگاه‌هایی بسته‌تر و اصولگرا‌یانه‌تر نسبت به اصول حزب کمونیست چین دارد و از این منظر ممکن است در مقابل برخی اصلاحات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در چین مقاومت کند، اما باید توجه داشت که چین طی سه دهه گذشته قدم در راهی گذاشته که بدون بازگشت به نظر می‌رسد.

تا اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی بیش از ۸۰ درصد از مردم چین در روستاها و در بدترین شرایط زیستی زندگی می‌کردند و فقر و بیکاری وجه غالب این کشور بزرگ و باستانی بود اما به مدد آغاز اصلاحات اقتصادی دانگ شیائو پنگ در دهه ۱۹۸۰ میلادی، چین به یکباره چهره عوض کرد و رشد اقتصادی دورقمی متناوب این کشور طی سه دهه گذشته چین را از یک کشور بزرگ و فقیر در شرق آسیا به یک قدرت جهانی بزرگ امروز تبدیل کرده و استانداردهای زندگی را در این کشور به نحو محسوس و غیرقابل باوری ارتقا داده است. این راه بدون بازگشت است و دولتمردان چینی چه نگاهی محافظه‌کار داشته باشند (که به نظر می‌رسد دیدگاه رهبر جدید حزب کمونیست در این دسته طبقه‌بندی می‌شود) و چه اصلاح‌طلب؛ باید هدایت و مدیریت این ماشین بزرگ را که امروز شرایط داخلی، اقتصادی و سیاسی آن برای همه کشورهای جهان مهم است، برعهده بگیرند.

هدایت این ماشین بزرگ که بزرگ‌ترین تولید‌کننده و فروشنده کالا در جهان است، الزاماتی دارد که مهم‌ترین آنها حفظ و تداوم نظم جهانی کنونی است. چینی‌ها در سه دهه گذشته از نظم مستقر بین‌المللی بهترین بهره‌ها را بردند، درحالی‌که طی همین مدت شاهد فروپاشی بزرگ‌ترین قدرت کمونیستی تاریخ (اتحاد جماهیر شوروی) بودند، اما در همان زمان رهبران چین درهای خود را به روی جهان بازتر می‌کردند و در بازار رقابت جهانی دنبال افزایش سهم خود بودند و حالا به جایگاهی رسیده‌اند که جای ژاپن را در مقام دومین اقتصاد بزرگ جهان و جای آلمان را در مقام بزرگ‌ترین صادر‌کننده کالا به جهان گرفته‌اند.

چین امروز به جایگاهی دست‌یافته که به‌نظر می‌رسد علاوه‌بر جایگاه برتر اقتصاد جهانی، از نظر بسیاری از تحلیلگران آماده ورود به رقابت‌های ژئوپولتیک قدرت‌های جهانی است و همزمان با چشم‌انداز افول ستاره آمریکا در دهه‌های پیش رو و کاهش نفوذ و اعتبار بین‌المللی واشنگتن و غرق شدن اروپا در بحران اقتصادی، این چین بزرگ است که بیش از پیش آماده ایفای نقش برتر در نظام بین‌المللی است. البته چین در دهه‌های آینده بزرگ‌ترین قدرت جهان نخواهد بود چه آنکه نظام بین‌المللی در حال تکثر و تکثیر هسته‌های قدرت است، اما چین بدون تردید از بزرگ‌ترین قدرت‌های جهان خواهد بود که بازیگری‌اش در نظام بین‌الملل و نظرات این کشور در مسائل مختلف جهانی تعیین‌کننده خواهد بود.

این توان تا حدود زیادی از اصلاحات اقتصادی و اجتماعی سه دهه گذشته چین کسب شده و کسب استانداردهای زندگی مرفه‌تر برای صدها میلیون شهروند طبقه متوسط چینی راهی بدون بازگشت در مقابل حاکمیت چین ایجاد کرده که فقط رو به جلو است و بازگشت به عقب ندارد. از این رو هیات حاکمه جدید چین چه از میان محافظه‌کاران باشند و چه از میان میانه‌روها، بر مبنای الزامات اقتصادی و اجتماعی و جایگاه کنونی چین در نظام بین‌المللی تصمیم‌گیری و سیاستگذاری خواهند کرد و از این منظر به نظر می‌رسد باید قدرت مانور دیدگاه رهبر جدید چین ذیل الزامات و مقدورات و محذورات این کشور در نظم بین‌الملل کنونی مورد مطالعه قرار گیرد و اگر از این منظر به موضع نگریسته شود می‌توان این گونه نتیجه‌گیری کرد که سیاست‌های داخلی و خارجی چین در دهه آینده ادامه مسیر سه دهه گذشته این کشور خواهد بود.

كيهان:خط سه سويه دشمن

«خط سه سويه دشمن»عنوان يادداشت روز روزنامه كيهان به قلم حسام الدين برومند است كه در آن مي‌خوانيد؛رصد اطلاعات آشكار در فضاي رسانه اي به وضوح نشان مي دهد كه مهم ترين دستور كار دشمن در شرايط فعلي مواجهه با انتخابات سال 92 در ايران است.

البته جغرافياي بازي دشمن مشتمل بر چند «سناريو» و كليد زدن چند «پروژه» و به صحنه آوردن «تاكتيك» هاي مكمل خواهد بود و بدون شك ترفندها و دسيسه هاي چند لايه را برمي گزيند.

اين نوشته تلاش مي كند محورهايي از بازي دشمن در ميدان انتخابات 92 مبتني بر داده هاي آشكار و اتفاقات و رويدادهاي جاري طي هفته هاي گذشته را رهگيري نمايد.
البته سرنخ تحركات دشمن براي انتخابات پيش روي را مي توان از پايان انتخابات مجلس نهم در اسفند سال گذشته مورد واكاوي قرار داد.

مشاركت بالاي مردم در انتخابات 12 اسفند سال 90 و رقم زدن حماسه ديگري ثابت كرد كه سناريوي دشمن به نتيجه نرسيده و پروژه ها و تاكتيك هاي به صحنه آمده عليه ملت ايران ابتر مانده است.

از همين روي؛ سال 91 براي دشمن پس از شكست سنگين در سال 90 و انتخابات مجلس نهم و از سوي ديگر در پيش بودن انتخابات سال 92 حياتي و راهبردي محسوب مي شود.
اكنون و در شرايطي كه 6 ماه تا انتخابات رياست جمهوري باقي مانده است بايد ديد تحركات و دسيسه هاي دشمن براي تاثيرگذاري بر انتخابات بر چه محورهايي بنا شده است.

1- از جمله محورهاي اصلي و هميشگي دشمن كه اين روزها در بستر فضاي رسانه اي پررنگ تر و برجسته تر شده است؛ «عمليات رواني بر ذهن مسئولان» است.
رسانه هاي ضدانقلاب و بيگانه به صورت زنجيره اي و در حجمي انبوه يك «جنگ نرم اقتصادي» را تدارك و ساماندهي كرده اند. ايجاد نارضايتي اقتصادي فراگير، هدف اصلي اين جنگ تمام عيار اقتصادي است.

دشمن براي تحقق اهداف شوم خود در اين جنگ اقتصادي «پروژه تحريم» ها را در ابعاد و مختصات بي سابقه اي به صحنه آورده است.

نكته گفتني اين است كه ابزار «تحريم» ها عليه جمهوري اسلامي مقوله نامأنوسي براي ملت ايران نبوده و همواره در سه دهه گذشته پروژه تحريم ها به عنوان يك اقدام نرم اقتصادي از سوي دشمن به كارگيري شده است اما آنچه طي ماه هاي اخير درباره تحريم ها قابل اعتناست، بزرگ نمايي بيش از حد تحريم ها از يك سو و عمليات رواني بر ذهن مسئولان در اين باره از سوي ديگر است.

در همين راستاست كه مشاهده مي شود دشمن پيش از تصويب و اعمال تحريم ها عليه كشورمان ابتدا به واژه سازي و مانور رسانه اي پرداخت. ماه ها قبل از اينكه تحريم هاي ژوئن و ژوئيه عليه ايران اعمال شود رسانه هاي زنجيره اي دشمن به صورت گسترده اين محورها را انعكاس و پوشش دادند كه؛ الف- تحريم ها به اصطلاح فلج كننده و گزنده است. ب- تحريم نفتي و بانك مركزي ايران فروپاشي اقتصاد ايران را رقم خواهد زد. پ- تاثيرگذاري تحريم ها براي منزوي كردن ايران قطعي است و...

پمپاژ رسانه اي گسترده و مستمر بر اينكه «تحريم ها اثر كرده است» با هدف عمليات رواني، ذهن مسئولان را نشانه گرفته تا «تدبير»ها كه خنثي كننده «تحريم» ها است به مرحله «تصميم گيري» و «اجرا» نرسد.

آنچه در اين ميان مهم است تلاش و تحرك و پويايي و اعتماد به نفس مسئولان است تا راه دور زدن تحريم ها و پروژه سوزي دشمن را بيشتر از گذشته در پيش بگيرند، تجربه نمايند و به عنوان يك نسخه حيات بخش به ميدان آورند.

شواهد و قرائن غيرقابل خدشه حاكي از آن است كه دشمن در «پروژه تحريم»ها دچار اشتباه در محاسبات بوده و همين نقطه روشن است كه مي تواند بازي دشمن در عمليات رواني بر ذهن مسئولان را بسوزاند. به عنوان نمونه گزارش دو روز پيش آژانس بين المللي انرژي حاوي واقعياتي است كه ادعاي پيش گفته -اشتباه در محاسبات پيرامون پروژه تحريم ها- را اثبات مي كند.

براساس گزارش آژانس بين المللي، توليد و صادرات نفت ايران در ماه اكتبر (ماه گذشته) افزايش يافته است.

اين رويداد در حالي است كه تحريم هاي آمريكا در ژوئن و اتحاديه اروپا در اول ژوئيه به اجرا درآمده و قرار بوده «گزنده» و «فلج كننده» و... باشد تا بالاترين و بيشترين اثرگذاري تحريم ها در طول تاريخ به منصه ظهور برسد، اما آيا چنين شده است؟ پاسخ منفي است و تحريم هاي غربي در حوزه نفت كه با آب و تاب فراواني مانور رسانه اي داده مي شد با شكست مواجه شده است.

جالب اينجاست كه حتي شبكه تلويزيوني بي بي سي در همين خصوص نتوانسته «ترديد»ها را از سيماي «تحريم»ها كنار بزند و اين پرسش چالش برانگيز را مطرح نموده است؛ «چطور علي رغم افزايش تحريم ها، فروش نفت ايران بيشتر شده؟!» بنابراين ماهيت تحريم ها مخلوطي از اهرم هاي اقتصادي به اضافه عمليات رواني و رسانه اي است كه واقعيت هاي اقتصادي نشان مي دهد سهم جنگ رواني دشمن در اين ميان بيشتر است.

نكته حائز اهميت اين است كه در اين شرايط مسئولان اقتصادي و دولت وظيفه خطير و حساسي را بر دوش دارند و آن اينكه در وهله اول عمليات رواني دشمن را بر ملا نمايند و در وهله بعد با تدابير ويژه و برنامه ريزي هاي علمي و در پيش گرفتن «اقتصاد مقاومتي» هر روز از دامنه فشارها بكاهند.

2- اما محور ديگري كه مكمل «عمليات رواني بر ذهن مسئولان» است پروژه مشغول سازي مسئولان به كارهاي فرعي و حاشيه اي است. به عبارت روشن تر گاهي اوقات دشمن با برنامه ريزي هاي تودرتو و چندلايه و هدايت فضا به سمت و سويي خاص تلاش مي كند تا مسئولان و تصميم گيران كشور از فرمول و قاعده اصلي-فرعي كردن امور غفلت نمايند.

البته اين موضوع را نيز نبايد از قلم انداخت كه گاهي هم دشمن طراحي و برنامه ريزي خاصي ندارد يا در طراحي و برنامه ريزي با شكست مواجه شده ولي متأسفانه برخي از مسئولان ناخواسته در زمين دشمن بازي مي كنند.

اينجاست كه اگر چنين احتمال و فرضي رنگ واقعيت و عينيت مي گيرد بلافاصله شاخك هاي دشمن به كار مي افتد و براي ادامه كار طراحي مي كند تا سوار بر موضوع شود.

در شرايط فعلي هرگونه اقدامي از سوي مجلس يا دولت و يا دستگاه قضايي و يا هر كانون و مركز ديگر نظام كه در افكار عمومي نشانه اي از تقابل قوا برجاي بگذارد مي تواند بهره برداري دشمن را در پي داشته باشد.

3- از ديگر محورهاي دشمن در مواجهه با انتخابات سال 92، تلاش براي زير سؤال بردن نهادهاي ارزشي نظام است. مقارن با اين تحركات توطئه آميز بايد هجمه دشمن را به ساختار حقوقي نظام آدرس داد.

البته آنچه اين روزها، دشمن در جهت تضعيف ساختار نظام، دنبال مي كند اعتبارزدايي از قوه قضاييه است كه براساس ادعاهاي واهي و پمپاژ شايعات و شبهات پيرامون دستگاه قضا در دستور كار قرار گرفته است.

انتشار گزارش هاي حقوق بشري عليه قوه قضاييه ايران و تحركات سياسي و مغرضانه احمد شهيد در قالب به اصطلاح گزارشگر ويژه سازمان ملل در امور حقوق بشر جمهوري اسلامي از جمله شواهد آشكاري است كه به وضوح نشان مي دهد حمله رسانه اي به قوه قضاييه آغاز شده است. از طرف ديگر؛ محكومان و مجرمان امنيتي از سوي نهادهاي به اصطلاح حقوق بشري جايزه[!] مي گيرند.

اما سؤالي كه پيش كشيده مي شود اين است كه اگر دشمن با عمليات رواني بر ذهن مسئولان اجرايي و اقتصادي، «دولت» را نشانه گرفته و با دميدن در طرح مسائل فرعي و پرتنش، «مجلس» را از نظر دور نداشته است با چه هدف و منظوري حمله به «قوه قضاييه» را كليد زده است؟

پاسخ را مي توان در وظايف خطير و حساس و بعضا منحصر بفرد قوه قضاييه در تامين امنيت و پيشگيري از جرايم دانست. اگر دشمن خط فتنه و بي ثبات سازي سياسي تا بزنگاه انتخابات را دنبال مي كند- كه قرائن بر آن گواهي مي دهد- مي داند كه اين قوه قضاييه است كه مي تواند با برهم زدگان امنيت ملي و آشوبگران و فتنه گران برخورد كند و توان دستگاه قضايي در اين زمينه پروژه نهايي دشمن در تضعيف ساختارها را ناكام مي گذارد.

بنابراين عجيب نخواهد بودكه تا زمان ايام انتخابات علاوه بر سوژه سازي عليه دولت و مجلس، هر روز سوژه و موضوع جديدي عليه قوه قضاييه نيز از سوي دشمن طراحي شده و در مقياسي گسترده مانور رسانه اي بر روي آن داده شود.

و بالاخره بايد گفت در چارچوب ساختار ويژه نظام طراحي ها و تحركات دشمن در قالب محورهاي عمليات رواني و سناريوهاي تو در تو عليه قواي سه گانه براي مواجهه در انتخابات 92 به مانند تمامي انتخابات گذشته كه دشمن از آن به عنوان بزنگاهي براي به بار نشاندن پروژه هاي خود بدان چشم طمع دوخته بود به نتيجه نخواهد رسيد و اين مهم در گرو هوشياري و همدلي مسئولان قواي سه گانه و پرهيز از اقدامات انفرادي و جزيره اي در شرايط حساس كنوني است.

خراسان:منظرهاي چهارگانه و متدولوژي تدوين منظومه فکري اسلام درباره آزادي

«منظرهاي چهارگانه و متدولوژي تدوين منظومه فکري اسلام درباره آزادي»عنوان يادداشت روز روزنامه خراسان به قلم بهروز بيهقي است كه در آن مي‌خوانيد؛بيانات رهبر انقلاب در چهارمين نشست انديشه هاي راهبردي مطلع مبارکي براي تدوين منظومه فکري اسلام در مقوله آزادي است؛ مقوله اي که متاسفانه هرگاه پيش از اين مجال طرح يافته، چنان با مباحث سياسي و رويکردهاي افراطي و تفريطي درآميخته شده که اساساً پرداختن به مقوله هاي مبنايي و بنيادين را منتفي کرده است. آزادي هاي سياسي و اجتماعي از جمله مهم ترين مصاديق مفهوم آزادي اند که عموم مردم در مواجهه با اين مفهوم به خاطر مي آورند.

تبادر اين دو مصداق (آزادي هاي سياسي و اجتماعي) به اذهان عمومي موجب اين معضل نظري شده که در بيشتر مباحث از ريشه ها و مباني آزادي هاي سياسي و اجتماعي غفلت مي شود و حتي برخي تصور مي کنند که تبيين اين سنخ آزادي ها در تدوين يک منظومه فکري درباره آزادي، نخستين گام به شمار مي آيد. اين در حالي است که در غرب، ابتناء و اتکاي آزادي در عرصه هاي گوناگون، بر پيش فرض هاي فلسفي به معناي عام (هستي شناسي و انسان شناسي) و به معناي خاص (شناخت قواي ادراکي و فلسفه ذهن) چنان مقبول و معمول است که کسي را ياراي آن نيست که نقش کانت، ولتر، روسو، لاک، استيوارت ميل و ديگر فيلسوفان و متفکران غربي را در تبلور و تجسم اجتماعي و سياسي آزادي انکار و کتمان کند. شايد از همين روست که مغرب زمينيان به درستي قدر علوم انساني را دريافته و عالمان و پژوهشگران اين حوزه را بر صدر مي نشانند.

وانگهي، اقتضاي عقل سليم و منطق ما را نيز وا مي دارد که براي تدوين منظومه فکري درباره آزادي از مباني بياغازيم. با اين رويکرد به وضوح مي توان دريافت که با توجه به غناي منابع اسلامي در مقولات بنيادين همچون آزادي، قصور يا تقصير خواص در نظريه پردازي حول محور موضوعاتي مانند منظومه فکري اسلام درباره آزادي تا چه حد نابخشودني و حتي تعجب آور است. اگر دين اسلام آن گونه که از نصوص ( و نه تنها ظواهر) آن هويداست، حاوي تصورات (مفاهيم) و تصديقات (گزاره ها) گوناگوني ناظر به شناخت هستي، انسان، قواعد حاکم بر هستي، قواعد حاکم بر حيات فردي و اجتماعي انسان و حتي غايت تاريخ بشري است، آيا نمي توان و نبايد از اين تصورات و تصديقات براي نظريه پردازي و در حد کمال آن در تدوين منظومه هاي فکري براي مقولات بنيادين بهره گرفت؟

نقشه راه براي تدوين منظومه فکري

اگر پاسخ به اين پرسش آن گونه که انتظار مي رود مثبت باشد، لاجرم بايد در پي ساز و کارها و به تعبير دقيق تر متدولوژي تدوين منظومه فکري اسلام درباره مقوله اي مانند آزادي بود.خوشبختانه رهبر انقلاب در بيانات اخيرشان در چهارمين نشست انديشه هاي راهبردي در اين زمينه نيز به ارائه طريق پرداخته اند که در نوع خود و دست  کم در ميان انديشمندان شيعه بديع و مبتکرانه است. ايشان براي تدوين منظومه فکري اسلام درباره آزادي، ۴منظر «حق در قرآن»، «حق در فقه و حقوق»، «تکليف» و «نظام ارزشي» را مطرح کرده اند که از آن ها مي توان به ۴فصل مباني در منظومه فکري اسلام درباره آزادي هم تعبير کرد.محسوس ترين حسن و فايده اين متدولوژي در پيش گيري از پراکنده کاري هايي است که به ويژه گريبان مباحث نظري را مي گيرد و در نهايت مانع از جمع بندي نظرات انديشمندان و صاحب نظران مي شود. بنابراين، بايسته است که پس از اين بيانات، ۴گروه تخصصي (ناظر به ۴منظر) آموزه هاي اسلامي درباره آزادي را از کتاب و سنت استخراج کنند و سپس کشف مقصود و مراد شارع از اين آموزه ها را در پروسه اي منطبق با موازين علمي وجهه همت قرار دهند.

آزادي هاي سياسي و اجتماعي در سيره حکومتي پيامبراعظم(ص) و اميرمومنان(ع)

تنها پس از فراغت از پرداختن به اين مباني و محکمات است که مي توان تصويري صحيح، دقيق و مستند از آزادي هاي اجتماعي و سياسي در سيره حکومتي پيامبراکرم(ص) و حضرت امام علي(ع) ارائه داد که در عين تکيه بر واقعيات اجتماعي - تاريخي از اصالت و وثاقت برخوردار و از تفسير به راي به دور و برحذر باشد. طبيعي است که پس از سپري کردن مقدمات و مباني، مي توان به استنتاج منطقي دست يازيد و نتايجي ارائه و عرضه کرد که «خلوص» و «کارآمدي» را توامان داشته باشند. 

جمهوري اسلامي:تحليل سياسي هفته

«تحليل سياسي هفته»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوري اسلامي است كه در آن مي‌خوانيد؛هفته جاري را براي كشور بايد هفته‌اي پر حادثه خواند. جاري شدن سيل و آبگرفتگي بر اثر بارندگي‌ها در استان مازندران موجب خسارت‌هايي در شش شهرستان اين استان گرديد. رامسر، چالوس، بابل، آمل، سوادكوه، بندپي و نوشهر شهرستان‌هايي بودند كه از جاري شدن سيل دچار آسيب‌ و خسارت شدند و تنها در دو شهر نوشهر و چالوس 87 خانوار خانه و كاشانه خود را از دست دادند. اين سيل همچنين در شهرستان آمل موجب تخريب پل قديمي "بليران" شد.

حادثه ديگر در هفته جاري، خروج قطار مسافربري زاهدان - تهران از ريل بود كه باعث كشته شدن 4 نفر و مجروح شدن 36 تن از هموطنانمان گرديد. با اينكه هنوز بطور رسمي علت اين حادثه از سوي مسئولين ذيربط اعلام نشده است، اما گزارشهاي اوليه حكايت از بالا بودن سرعت قطار در محل حادثه دارد. در اين هفته همچنين يكي ديگر از اتوبوس‌هاي حامل دانش‌آموزان راهيان نور در حوالي شاهرود و در حاليكه از مناطق عملياتي بازمي‌گشت، باز هم دچار حادثه شد و علاوه بر كشته شدن يك نفر تعدادي نيز مجروح بر جاي گذاشت. معلوم نيست چرا به رغم تذكرات مكرر و وقوع حوادث پي در پي در اين كاروان‌ها، چاره‌اي براي اين معضل انديشيده نمي‌شود. قرار است مجمع نمايندگان خراسان رضوي در مجلس شوراي اسلامي پس از بررسي موضوع از وزير آموزش و پرورش جهت اداي توضيحات در كميسيون دعوت نمايد.

گذشته از حوادث مذكور، آغاز بزرگترين رزمايش مشترك سراسري پدافند هوايي كشور از بزرگترين رويدادهاي هفته جاري بود. اين رزمايش كه با تاكيد بر مولفه‌هاي دكترين دفاعي جمهوري اسلامي ايران براي ارتقاي توان رزمي شبكه يكپارچه پدافند هوايي كشور صورت گرفت، با اجراي تمرينات تاكتيكي و اتخاذ تدابير عملياتي پيش‌بيني شده در طرح‌هاي پدافندي و همچنين به نمايش درآمدن تعدادي از تجهيزات و ادوات نظامي ساخت كشور، توانمندي‌هاي فرزندان اين آب و خاك را به نمايش گذاشت و آمادگي هر چه بيشتر واحدهاي دفاعي و نظامي كشور در مقابله با هر گونه تهديدات احتمالي را به رخ كشيد.

رخداد ديگر هفته جاري كه از اهميت ويژه‌اي در حوزه سياسي و امنيتي برخوردار است، انتشار اخبار مربوط به جان باختن "ستار بهشتي" وبلاگ‌نويس اهل رباط‌كريم در حين بازجويي توسط پليس است كه پرونده اين ماجرا با ورود دستگاه قضايي به موضوع و اظهارات دادستان كل كشور و همچنين دادستان تهران وارد مراحل جدي رسيدگي شده است.

از رويدادهاي مهم ديگر در هفته جاري، چهارمين نشست انديشه‌هاي راهبردي با موضوع "آزادي" با شركت شخصيتهاي دانشگاهي و حوزوي در حضور رهبر انقلاب اسلامي بود كه شب چهارشنبه برگزار شد. در اين نشست، رهبر معظم انقلاب با اشاره به فضاي عمومي كشور و مسائل و مشكلات اقتصادي كه به علت درگير شدن استكبار جهاني با جمهوري اسلامي بوجود آمده تاكيد كرد: طبعاً هيچكس از دغدغه‌هاي موجود در زندگي عمومي مردم فارغ نيست و اين نشست به دليل اهميت موضوع و براساس برنامه ريزي قبلي و به عنوان گامي در پيگيري مقولات بلند مدت برگزار مي‌شود. ايشان همچنين با اشاره به منابع فراواني كه درباره آزادي در تعاليم اسلام وجود دارد، افزودند: با وجود اين منابع، امروز خلأهاي فراواني در باب آزادي داريم كه بايد با تفكر و انديشه‌ورزي و پاسخ دادن به همه مسايل و سئوالات مطرح در مقوله آزادي، به سمت منظومه سازي حركت كنيم.

اين هفته در موضوعات خارجي، تحولات جديد پيرامون بحران سوريه، ادامه قيام مردم بحرين عليه رژيم ديكتاتوري آل خليفه و اوجگيري اعتراضات عليه حكومت كويت مهمترين رويدادهاي خبري را تشكيل مي‌دادند.

در اين هفته، نشست دوحه درباره سوريه به كارگرداني آمريكا و با پادوئي قطر و عربستان برگزار گرديد و پس از گذشت پنج روز كه در سايه فشارهاي شديد آمريكا سپري شد، اعلام شد ?